Prof. dr Emil Michałowski

Pan Profesor był lekarzem z bardzo dużym doświadczeniem zawodowym i bogatym dorobkiem naukowym.

Urodził się w 1906 roku w Tarnopolu, a zmarł w 1978 roku w Krakowie.

Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie.

W 1930 roku uzyskał stopień doktora wszechnauk lekarskich. Tym samym uzyskując dyplom lekarza.

Tytuł naukowy docenta uzyskał w roku 1939 roku. Natomiast tytuł profesora nadzwyczajnego w 1955 roku, a profesora zwyczajnego w 1972 roku.

Natomiast już w 1928 roku pracował, jako lekarz w Klinice Chirurgicznej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego, jeszcze w czasie studiów.

Szybko został Ordynatorem Oddziału Urologicznego w Szpitalu Św. Łazana w Krakowie (stanowisko to piastował w latach: 1937 r. oraz w 1950 r. )

Od roku 1940 pracował na stanowisku konsultant urolog w Szpitalu Bonifratrów w Krakowie a także w placówkach służby zdrowia Polskiego Czerwonego Krzyża.

Rok 1962 przyniósł Panu Profesorowi Michałowskiemu stanowisko Kierownika Katedry i Kliniki Urologii Akademii Medycznej w Krakowie.

Jest  autorem 164 prac ogłoszonych w języku polskim, angielskim, niemieckim, rosyjskim oraz francuskim. Autor w wielu dziedzinach chirurgii urologicznej na arenie europejskiej. Był również autorem podręczników z różnych dziedzin urologii. Był członkiem oraz założycielem Polskiego Towarzystwa Urologicznego. Redaktor czasopisma Urologia Polska. Przez pewien czas pełnił również funkcję Prezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Urologicznego. Był również wykładowcą w dziedzinie urologii na Akademii Medycznej w Krakowie. Ma na swoim koncie udział w zjazdach urologicznych na terenie całego kraju, jak i zagranicą, jak i pobyty w Klinikach Urologicznych min.: w Berlinie, czy Paryżu. Uzyskał wiele nagród,  a wśród nich min.:  I-wszą nagrodę w konkursie Polskiego Przeglądu Chirurgicznego, jak i nagrodę Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, którą otrzymał w dziedzinie chirurgii plastycznej układu narządów moczowych. Został odznaczony „Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945”, Medalem 10-lecia Polski Ludowej. Uzyskał również odznakę resortową (dot. wybitnej pracy w służbie zdrowia) oraz odznaczono go Kawalerskim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski.